Posiadanie wyobraźni i bycie kreatywnym to niezwykłe przymioty. Kto może sobie na to dzisiaj pozwolić? Czasami można dojść do wniosku, że coraz mniej osób korzysta z tego luksusu. Współczesna szkoła choćby chciała kształcić te cenne właściwości i uczyć też szeroko pojętego myślenia, musi się ostudzić w swoich zapędach i przestrzegać podstawy programowej. Można uznać, że gnanie za realizacją tematów nie pozwala na zatrzymanie się nad indywidualnymi potrzebami uczniów.
Potrzeba umiejętnego poruszania się w źródłach będących nośnikami wiedzy, schodzi na drugi plan, bo uczniowie zaczynają mieć myślenie, by ograniczać się tylko do tego co jest użyteczne i podane im na tacy. Twórcze jest zastąpione przez odtwórcze. Tak rośnie pokolenie osób o wąskich horyzontach, nastawionych na korzyści jak najmniejszym wysiłkiem, roszczeniowe i przekonane o swojej niezwykłości. Zaproponowanie dobrowolnego dojścia do informacji stanie się dla nich kłopotliwe. Trzeba to szybko przerwać, jeśli nie chce się otrzymać absolwentów sterowanych, którzy są pozbawieni inwencji twórczej. Wizja dziecka, które pomysłów i inspiracji szuka na you tubie, bo wyobraźnia jest martwym tworem, jest przerażająca. Trzeba więc znaleźć czas na kształcenie samodzielności, wyobraźni i kreatywności, aby uratować naturalny pęd ku ciekawości i wiedzy. Szkoła powinna być miejscem, które kształtuje wszystkie sfery poznawcze u człowieka, aby był w pełni wyposażonym w umiejętności życiowe.